کمتر دوراني از تاريخ وجود دارد که شاهد جنگ آدميان نباشيم. اما همواره نگاه ها و باورهاي انسانها در اين نبردها متفاوت بوده است. در هشت سال جنگ تحميلي نيز با نگاهي خاص در اين عرصه مشارکت داشتند.
سهام طاقتي رزمنده ديروز خرمشهري در اين زمينه معتقد است: روزهاي نبرد ما شرايط خاصي داشت شرايط اعتقادي و معنوي حاکم بود. از همين رو تمام رزمندگان زن و مرد در کنار هم؛ همانند اعضاي خانواده و براي حفظ کيان سرزمينشان مقاومت مي کردند. فضاي جبهه هاي ما فضاي رشد بود.
فرحروز فاتحي نيز اظهار مي کند: از تفاوتهاي ظاهري جنگ ما با ساير کشورها اين است که اغلب آنها نبرد کلاسيک و مقابله سربازان با يکديگر را داشتند، اما در جنگ تحميلي؛ مقاومت مردمي حاکم بود. اما در واقع نبرد ما، نبردي متأثر از آرمانها و ارزشها به شمار مي رفت. چنانکه از پشتوانه هاي دفاع مقدس، هويت ديني ما بود.
چنانکه اين سلسله به تاريخ صدر اسلام نيز مي رسيد. البته از عناصر ديني قدرتمند و انکارناپذير در تاريخ سالهاي دفاع مقدس؛ حماسه با شکوه عاشوراست. براي مثال، بسياري از بانوان اگر دچار مصيبتي مي شدند و عزيزانشان را از دست مي دادند؛ با صبوري مي گفتند: اين اندوه ما که در برابر رنجهاي حضرت زينب(س) ارزشي ندارد.
*
وقتي خبر شهادتش را آوردند، هنوز گوشه هاي ديوار اتاق، باقي مانده کاغذهاي رنگي شب دامادي اش؛ به جامانده بود. عروس جوانش و مادرش براي پذيرايي از ميهمانان سوگوار؛ چادر سفيد پوشيده بودند. مادرش مي گفت: چرا گريه کنم. پسرم که عزيزتر از علي اکبر(ع) امام حسين(ع) نيست...

برگرفته ازسایت پرواز در آسمان رهایی http://esar90.blogfa.com/post-230.aspx